Pokochaj suskę - wędzoną nad ogniskiem małopolską węgierkę

Zapach suszonych śliwek rozchodzi się po całej wsi. W małych chatkach na rozłożonych matach leżą poukładane w pojedynczej warstwie śliwki, na ogniska rozpalane pod nimi kapie w tlący się ogień złoty sok.

Na szlaku śliwki

Do jesieni jeszcze trochę czasu. Warto zaplanować wycieczkę do Małopolski, by to zobaczyć na własne oczy. Stowarzyszenie Na Śliwkowym Szlaku nie tylko udostępnia sady i suszarnie do obejrzenia, ale organizuje dla chętnych warsztaty kulinarne polegające na nauce przygotowania różnorodnych potraw ze śliwkami. W specjalnie przygotowanej wiacie, z przepięknym widokiem na góry, lepi się tam pierogi z wędzonymi śliwkami czy robi smalec ze śliwką. Warsztaty prowadzone są przez członkinie Kół Gospodyń Wiejskich z obszaru Śliwkowego Szlaku. Osoby zainteresowane organizacją warsztatów mogą dzwonić pod numer tel. 14 68 44 549 lub wysłać e-mail: biuro@nasliwkowymszlaku.pl

Suska znaczy suszona

W Polsce sprzedawane są głównie śliwki suszone pochodzące z Chile, bywają siarkowane - warto zwrócić uwagę na opis produkcji. Największej szlachetności możemy spodziewać się po śliwce kalifornijskiej, choć jest to produkt zupełnie odmienny od śliwki polskiej, nie tylko ze względu na odmiany owoców, ale także dlatego, że w Polsce śliwki są wędzone, a nie jedynie suszone.

Suska sechlońska to podsuszona i podwędzona śliwka (drylowana lub z pestką). Suska znaczy suszona. Sechlońska pochodzi od nazwy miejscowości Sechna, leżącej w gminie Laskowa, w Małopolsce, z której wywodzi się tradycja suszenia śliwek. Do określenia tej wsi w przeszłości wykorzystywano także nazwę Sechlna, i to właśnie od niej wzięła się nazwa "sechlońska". Mieszkańców wsi nazywa się "sechlokami". Śliwki suszy się i podwędza gorącym dymem w temperaturze od 45 do 60 stopni w specjalnie do tego zbudowanych, charakterystycznych dla regionu suszarniach. Do suszenia nie można używać drewna żywicznego. Z dymnym posmakiem

Suska sechlońska ma elastyczny, mięsisty miąższ i pomarszczoną, lepką skórkę w kolorze od ciemnogranatowego do czarnego. W smaku jest lekko słodka z dymnym posmakiem i aromatem wędzenia. To właśnie dym nadaje tym owocom niepowtarzalny kolor, aromat i smak. Do suszenia najczęściej wykorzystywane są odmiany śliwy domowej typowej, tzw. węgierki i jej pochodnych. Owoce tych odmian odznaczają się dużą zawartością cukru oraz małą zawartością wody.

Nazwa pod ochroną Suska sechlońska jako produkt ze znakiem Chronione Oznaczenie Geograficzne została zarejestrowana w Komisji Europejskiej 8.X.20010 r. Prawo do używania nazwy mają jedynie certyfikowani producenci zajmujący się wytwarzaniem suski na ściśle określonym obszarze obejmującym 239,55 km2 w granicach czterech małopolskich gmin: Laskowa, Iwkowa, Łososina Dolna i Żegocina. Najstarsza z suszarni ma ponad sto lat, a na obszarze czterech gmin znajduje się aż 677 suszarni, które doskonale komponują się z krajobrazem tego obszaru.

Więcej o:
Copyright © Agora SA