Słonecznik
Słoneczniki hodowano w północnym Meksyku już przeszło 3 tysiące lat temu. Inkowie i Aztekowie czcili w nich kapłanki poświęcone bogu - Słońcu. W Europie przez dłuższy czas pełnił funkcję rośliny ozdobnej, choć jego zalety odżywcze znacznie przewyższają piękno kwiatów.
Słonecznik ma również działanie pobudzające. Starożytni Majowie gotowali płatki kwiatów i pili jako afrodyzjak. Dawniej zalecano też smażyć świeże płatki słonecznika z solą i pieprzem, ponieważ dają one ponoć "większą moc do małżeńskich poczynań".
Słonecznik podbił Europę za sprawą Hiszpanów, którzy sprowadzili jego ziarna z Meksyku na Półwysep Iberyjski w połowie XVI wieku. Z kolei gdy car Rosji Piotr I Romanow wyprawił się na Zachód w poszukiwaniu niezwykłości, ze Starego Kontynentu przywiózł sobie właśnie słonecznikowe nasiona.
