Od Pomorza aż po Tatry, jak Polska długa i szeroka, bez problemu odnajdziemy ciekawe mięsne specyfiki. Już przy pierwszym kęsie czuć, że w ich przygotowanie włożono wiele staranności, zaangażowania i chęci. Mięso jak żaden inny produkt tego potrzebuje. Warto wiedzieć, że nad recepturami wielu tego typu produktów, nad wydobyciem z nich idealnego smaku pracowano latami. Tradycje niektórych wędlin czy pieczeni sięgają bardzo zamierzchłych czasów. Rzesze gospodyń, gospodarzy i ich rodzin z pokolenia na pokolenie udoskonalało proporcje i smak, by wydobyć z mięsa to, co najlepsze. Kiedyś był to towar deficytowy i pojawiał się głównie na świątecznych stołach. Nie mógł więc być przyrządzony w sposób przypadkowy. Świniobicie to było wielkie wydarzenie. Święto w gospodarstwie. Dbano o każdy szczegół tego wydarzenia.
Przygotowywane i jedzone z wyczuciem
Tworzenie posiłków według zasad slow food sprawia, że mają one bardzo charakterystyczny i niepowtarzalny smak, a przeżuwanie każdego kęsa staje się istną celebracją. Smak, zapach i przede wszystkim nowe doznania dla naszego podniebienia, pozostają nieocenione. Oto zaproszenie na wycieczkę po mięsnej mapie lokalnych specjałów, z których każdy znajdzie coś dla siebie. Sława niektórych z nich zdążyła się już rozprzestrzenić na cały kraj np. kindziuka, inne zachwycają smakiem tylko mniejsze społeczności np. budzący wiele pozytywnych emocji salceson cwaniak. Może czas najwyższy zwiększyć grono konsumentów tych prawdziwych rarytasów?
Miejsca, gdzie rodzi się prawdziwy smak
Uczestnicząc w ważnej uroczystości w południowo-zachodniej części naszego kraju, na pewno spotkamy na stole Świnkę pieczoną po zaciszańsku . To duma Dolnego Śląska. Kiedyś przysmak ten był wędzony, ze względu na dłuższy czas do spożycia. Dopiero mniej więcej w okresie międzywojennym zaczęto prosiaka piec i odtąd stał się chlubą wszelkich większych imprez np. wesel. Świnka pieczona jest w całości. Ma lekko pikantny smak z domieszką przypraw ziołowych. Pamiętacie smak mielonki konserwowej z galaretką z dzieciństwa ? Jeśli chcecie go sobie przypomnieć koniecznie wyruszcie na północ kraju. Kujawsko-pomorskie słynie z Kiełbasy pasteryzowanej w słoiku . Przysmak ten jest kiełbasą tylko z nazwy, bo tak naprawdę bardziej przypomina on mielonkę niż tradycyjną kiszkę. Biała kiełbasa w słoiku to masa mięsna otoczona warstwą bursztynowej galaretki i odrobiną tłuszczyku. Bardzo soczysta, ale jednocześnie krucha, miękka i lepka - idealna na kanapkę. Przełomem w przyrządzaniu tego regionalnego przysmaku było pojawienie się ręcznych korbowych maszynek - wynalazek ten bardzo przysłużył się domowej produkcji wędlin mielonych. A słyszeliście o Kiełbasie lisieckiej ? Tym razem przeniesiemy się do województwa małopolskiego. To tradycyjna wędzona kiełbasa i bardzo popularna w regionie. Wyraźnie czuć w niej czosnek, sól i pieprz. Niemalże przez całą II połowę poprzedniego wieku, kiełbasa była wytwarzana nielegalnie. W związku z tym stała się towarem niszowym i przez to bardzo pożądanym. To zbudowało jej legendę. Od lat receptura kiełbasy lisieckiej pozostaje niezmieniona. Województwo wielkopolskie to prawdziwe zagłębie mięsnych specyfików. To stąd pochodzi słynna Wędzonka krotoszyńska , czyli schab z niewielką częścią boczku. Do jej produkcji wykorzystuje się mięso ze świń niezbyt dużych i mało otłuszczonych. Dzięki temu wędzonka uważana jest za bardzo dobrą jakościowo wędlinę. W regionie niezwykłą popularnością cieszy się także taki przysmaki jak Kaszanka rychtalska . Od podobnych wyrobów z innej części kraju odróżnia ją to, że dodaje się do niej nieco czerstwej bułki i goździków, przez co ma bardzo charakterystyczny korzenny smak. W Wielkopolsce wielką sławą cieszą się także Kiełbaski rawickie oraz Leberka , kiełbasa wątrobiana. Charakterystycznym smakiem wędzonki będziemy mogli ucieszyć podniebienie, gdy wyruszymy nieco bardziej na północ - województwo pomorskie słynie z legendarnej Metki - kiełbasy do smarowania. Przysmak minionej epoki. Charakterystyczna celulozowa osłonka i klips z pętelką do zwieszenia. Pamiętacie?... Pomorzanie od zawsze do swoich wyrobów najmowali profesjonalnych rzeźników, którzy pod okiem gospodarza porcjowali mięso i przyrządzali z niego pyszne wędliny. Metka do dziś jest produktem bardzo popularnym w regionie. Mazowsze to królestwo mięsiw pieczystych i wszelkich przetworów. Zachęcamy do skosztowania Pasztetu domowego szydłowieckiego . Przyrządzany zawsze na szczególne okazje. W jego skład koniecznie musiały wchodzić trzy rodzaje mięs: wieprzowe, wołowe, drobiowe. Do tego wątróbka, warzywa, jajka i przyprawy. Koniecznym była także słonina, która nadawała mu mazistości. Tradycyjny polski salceson możemy odnaleźć na południu Polski - podkarpackie i świętokrzyskie. Swojski radomyski pochodzi z niezwykle czystych regionów gminy Radmoyśl Wielki. Dziś niestety przy jego produkcji stosuje się osłonki sztuczne. To jedyna wada produktu. Skórkę naturalną, z żołądka świńskiego lub pęcherza ma natomiast Salceson cwaniak z Łosienia. Wbrew pozorom przygotowanie salcesonu wymaga ogromnej precyzji - musi być dobrze sparzony, by galareta się zsiadła, a jednocześnie temperatura nie może być za wysoka, by salceson nie pękł. Podróżując po naszej mięsnej mapie Polski nareszcie docieramy do województwa podlaskiego - królestwa Kindziuka . Ta sucha wędlina z poszatkowanego dobrego gatunkowo mięsa ma wielu swoich zwolenników w całym kraju. Kindziuk z reguły jest wędzony, ale może być także tylko podsuszony. Swój niepowtarzalny i bardzo charakterystyczny smak, zawdzięcza przyprawie pochodzącej z Litwy, a mającej nieco egzotyczną nazwę - boguiej. Przy okazji kindziuka warte zwrócenia jest na pewno to, że zwyczaj wędzenia potraw i konserwowania w ogóle, zawdzięczamy właśnie Litwinom, którzy pokazali ten sposób przyrządzania mięsa całej Europie.
Czołowe smaki kraju w naszym domu
Cóż nasza mapa kulinarna mięsna ma jeszcze wiele ciekawych miejsc wartych odwiedzenia. Warto by było żebyśmy część z tych mięsnych przysmaków odnaleźli we własnej kuchni. Nieważne jakiego rodzaju mięsiw jesteśmy zwolennikami, ważne w jaki sposób są one przyrządzone. A już definitywnie najważniejsze, by było przyrządzone z sercem, zaangażowaniem, bez zbędnego pośpiechu. Chociażby na specjalne okazje?
