Pocz±tkowo uznawana by³a za ch³opskie danie. Szczególnie popularna by³a na biednym Po³udniu. Proste danie z m±ki kukurydzianej s³u¿y³o jako podstawowy posi³ek przez d³ugi czas. Ale myli siê ten, kto s±dzi, ¿e historia tej potrawy zaczyna siê w czasach nowo¿ytnych. Tak, uprawê kukurydzy upowszechniono w Europie dopiero w XVI wieku, jednak ju¿ w czasach staro¿ytnych przygotowywano podobne danie.
Pulmentum - tak nazywali danie staro¿ytni Rzymianie. Nie znali kukurydzy, wiêc jako g³ówny sk³adnik s³u¿y³a pszenica. Rozgniecione ziarna wymieszane z wod± wrzucano na rozgrzany w ogniu kamieñ i wyrabiano placki. Choæ znany by³ wówczas chleb, to w³a¶nie pulmentum by³o ulubionym daniem rzymskich legionów. Ju¿ wówczas przygotowywano je w dwóch wersjach - rzadkiej papki oraz zgêstnia³ej masy, któr± krojono na kawa³ki. Polenta za czasów staro¿ytnych by³a przede wszystkim daniem biedoty. I tak pozosta³o na bardzo d³ugo. Pierwsz± rewolucj± w sk³adzie potrawy by³o upowszechnienie gryki. To ona na d³ugi czas zast±pi³a pszenicê. W takiej wersji polenta popularna jest do dzi¶ w rejonie Toskanii. To w³a¶nie tam grykê przywie¼li Saraceni. Od¿ywcze ziarno, znane pod nazw± grano saraceno, ust±pi³o dopiero przywiezionej z nowego ¶wiata kukurydzy, z której szybko zaczêto wytwarzaæ m±kê. I tak w niemal niezmienionej postaci polenta serwowana jest dzi¶. Kukurydziana polenta mo¿e byæ intensywnie ¿ó³ta lub jak wenecki specja³ - bia³a. Znane, choæ mniej popularne, s± równie¿ przepisy na polentê z bobu i ciecierzycy
W³osi znaj± co najmniej kilkana¶cie sposobów przygotowywania polenty. I to wcale nie tak prosta sprawa. Polenta to danie dla d³ugodystansowców, je¶li oczywi¶cie chce siê j± przygotowaæ w tradycyjny sposób. Przez oko³o godzinê, na wolnym ogniu miesza siê masê, tak by by³a jednolita i g³adka. Nie mo¿e siê przypaliæ do dna i nie mog± w niej powstaæ grudki. Dlatego ugotowanie polenty to zadanie bardzo pracoch³onne i zajmuj±ce du¿o czasu. Tradycyjnie przygotowuje siê j± w miedzianym garnku paiolo, a miesza w nim drewnin± ³ych± tarello. Dzi¶ wiele osób wyrabia je za pomoc± robotów kuchennych, ale podobno to ju¿ nie to samo. Bo idealnie g³adka polenta, to równie¿ sprawdzian dla ka¿dego, kto na chce znaæ siê na sztuce kulinarnej.
Do przygotowania najprostszej polenty potrzebne bêd±:
6 szklanek wody
2 ³y¿eczki soli
1 3/4 szklanki m±ki kukurydzianej
3 ³y¿ki mas³a
Zagotuj wodê w garnku o grubym dnie. Dodaj sól i stopniowo wsypuj m±kê kukurydzian±, ca³y czas mieszaj±c. Nastêpnie zmniejsz ogieñ - gotuj do czasu, a¿ polenta zgêstnieje. Pamiêtaj, by czêsto mieszaæ masê - musi byæ idealnie g³adka. Kiedy ju¿ uzyskamy po¿±dany efekt nale¿y zdj±æ garnek z ognia i dodaæ mas³o - nale¿y mieszaæ do czasu, a¿ siê rozpu¶ci.
Tak przygotowan± polentê mo¿emy podawaæ w formie papki lub gdy zgêstnieje mo¿emy pokroiæ j± w plastry. Plastry polenty mo¿emy równie¿ przysma¿yæ na patelni lub zapiec na grillu lub w piekarniku. Polenta jest niezawodn± towarzyszk± wszelkich miês. W obydwu stanach skupienia. Zarówno ta w postaci papki, jak i zgêstnia³ych plastrów ¶wietnie uzupe³ni zestaw obiadowy, zastêpuj±c np. ziemniaki.
Specjalno¶ci± W³ochów z rejonu Górnej Adygi jest polenta nera z m±ki gryczanej. Ciemn± masê otrzyman± ze zmieszania m±ki i wody podaje siê zazwyczaj z filecikami anchois i zapieka posypan± twardym serem. Równie dobra jest polentina, któr± przygotowuje siê z m±ki kukurydzianej i pszennej, a wed³ug dawnych przepisów dodaje siê puree z dyni. Gêsta masa z m±ki kukurydzianej czêsto podawana jest równie¿ z krewetkami polanymi stopionym mas³em. Natomiast mieszkañcy pó³nocnych W³och przyrz±dzaj± potrawê z dwoma gatunkami utartego sera i posypan± kawa³kami sera Fontina. Ale na tym nie koniec. W³oska polenta ma niejedno oblicze i wcale nie kojarzy siê ju¿ z daniem biedoty.
Wypróbuj przepisy na dania z polent±:
